میلاد دو نور و ماهگرد ده ماهگی

سلام به گل نازم

ده ماهه شدنت مبارک قشنگم.

این یکماه ، مثل همه ماه ها ، عادی گذشت . با فراز و نشیب های همیشگی زندگی .

اربعین ،پیاده رفتیم امامزاده عبدالله. یه مسیر ۱۲ کیلومتری ، با سربالایی ، که واقعا نفس گیر بود .

این ماه کلی مهمون داشتیم و حسابی بهمون خوش گذشت. بابایی رفتن مسافرت و چند روزی ما تنها موندیم .

و منم درگیر یه سرماخوردگی سخت شدم و یک هفته تمام افتادم زیر پتو .

حالا اگر بخوام از خودت بگم ، دست به مبل و دیوار راه میری . کلمات خود ساخته داری . به آبجی و داداش میگی أبه أده ، غذا و خوراکی ببینی میگی به ، زبونتو درمیاری و فوت میکنی و میخندی . غذاهایی مثل ماکارونی فرمی رو خودت میخوری . اشتهات هم خداروشکر خوبه . همه چی میخوری و من دیگه غذای مخصوص برات درست نمیکنم.

عاشق کتاب و کاغذی . کلا کتاب و دفترای آبجی و من از دستت در امان نیست .

نسبت به قبل کمتر غریبگی می‌کنی.

اگر در کابینت باز ببینی کلا خالی اش میکنی .

در حموم یا دسشویی اگر باز باشه سریع میری داخل میشینی .

به تلویزیون اصلا علاقه نداری .

اگر خوراکی ببینی ، سریع خودتو میرسونی و از دست همه میگیری .

چند ثانیه بدون کمک میتونی سرپا وایسی .

خلاصه اینکه حسابی بلا شدی و دلبری میکنی .

بریم سراغ عکس

مسیر پیاده روی

اینم خانوم دکتر

کلنا بفداک یا زینب

اینم در حین بازی با آبجی وداداش

و در اخر ، عیدت مبارک گلم .

میلاد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام ، مبارکت باشه عزیزم